واحدهای زبرزنجیری گفتار- تکیه

           تکیه:برجسته تلفظ کردن یک هجا ازواژه­ای بافشارهوای بیشتر.    

         تغییر جای تکیه سبب تغییرمعنا می­شود؛درواژه­ی «تنها» اگرتکیه برهجای آغازی باشد

        ( /تنـ‘/ ـها) به معنی «به تنهایی وبدون کمک دیگران» است .

اکربرهجای پایانی­باشد   (تنـ/ــها‘/) به معنی «فقط» است.

          درزبان فارسی هرواژه تنها یک تکیه دارد؛جای هجای تکیه­دار مشخّص است وبه شرح

         جدول ذیل است:                 

پاسخ خود‌ازمایی ادبیات۳ انسانی

پاسخ خودآزمایی‌های  ادبیات فارسی3 انسانی

صفحه 5

1- یتیمی که ناکرده قرآن درست       کتب خانه چند ملت بشست

2- معراج

3- چون حرام امن الهی است و حریم و پناهگاه پناه آورندگان است و در آنجا هیچ گونه آزادی بر هیچ موجودی روانیست

4- بزرگ داشت

5= علمای قدیم اعتقاد داشتند که عطارد دبیر و نویسنده ی فلک است شاعر نیز مطابق این اعتقاد به عطارد دوات و قلم نسبت داده است.

6- ستارگان

7- کسی با او نه و او با همه کس               نماند هیچ کس او ماند و بس .